Będąc jeszcze młodym szczylem z lubością zagrywałem się w gry z gatunku RTS (real time strategy). Takie tytuły jak Starcraft, Age of Empies, Warcraft, czy Heroes of Might and Magic na stałe wryły mi się w czachę i do dziś uwielbiam do nich wracać. Nic więc dziwnego, że wchodząc w planszówkowe hobby moją uwagę przykuły adaptacje tychże tytułów na wersję stolikową.
Seria “Nieustraszeni” to zdecydowanie jeden z moich ulubionych tytułów dwuosobowych. Mimo, że nie są mi szczególnie bliskie gry wojenne, to świetnie połączenie mechanik zatrzymało mnie przy tej planszówce na dłużej. Normandia to był powiew świeżości, a Afryka Północna doskonale rozwinęła znaną formułę i dołożyła nowe mechaniki.
“Cezar” to kolejna po “Syndykacie Zbrodni” gra od Naszej Księgarni, która skupia się na “przepychankach” na planszy i wyrywaniu sobie terenów. Strategiczna walka o dominację, tym razem ubrana została w szatki historyczne i przeniesiona do roku 49 p.n.e. gdzie Juliusz Cezar i Pompejusz Wielki toczą wojnę domową.
Nie ma co kryć, że jestem wielkim fanem serii “Unmatched” i na widok każdego zestawu cieszy mi się japa. Prosta w założeniu gra pojedynkowa skrywa dużą dozę taktycznego myślenia z elegancko zaadaptowanymi postaciami z mitów i legend. Jedna z niewielu gier gdzie Alicja z Krainy Czarów może okładać po gębie Robin Hooda, a Spider-Man omotać swoją pajęczyną Sherlocka Holmesa.
Głupawy mięśniak, dzielny przywódca grupy, seksowna blondi, czy zastraszony kujon – te stereotypowe postacie z reguły wchodziły w skład ekipy, na którą czyhał seryjny morderca w popularnych filmach grozy lat 80′, zwanych również “slasherami”. Niespodziewająca się niczego grupka trafiała w ustronne miejsce, które miało stać się ich areną zmagań z szaleńcem.
“Władcy Ziemi” to odnowiona wersja tytułu pierwotnie wydanego w roku 2010 przez Chada Jensena. Gra o której słyszałem wiele pozytywnych opinii, jednak długo nie mogłem zdecydować się na rozgrywkę. Po moim pierwszym średnio udanym kontakcie z “Dominant Species Marine”, czyli morskiej odsłonie tego tytułu, myślałem że “Władcy Ziemi” nie zrobią na mnie większego wrażenia.