Każdy z Was na pewno świetnie kojarzy popularną grę w domino. Stare jak świat układanie klocków jednakowymi bokami w celu pozbycia się wszystkich kamieni lub zamknięcia tworzącej się pętli. Fanów tej zabawy na pewno przyciągnie jej rozbudowana wersja jaką jest “Kingdomino”, a w omawianym tu przykładzie “Kingdomino: Prehistoria”.
Popularne gry planszowe, na których wychowały się całe pokolenia, charakteryzowały się prostą mechaniką polegającą na wyścigu od startu do mety, a napędzane były przez rzuty kostką. Dzisiaj raczej mało kogo porwałby tego typu tytuł, jednak okazuje się, że wspomnianą mechanikę można ulepszyć i stworzyć zupełnie nową jakość. Pan Reiner Knizia udowadnia, że to nic trudnego i daje nam “Wyprawę do El Dorado”.
Projektując gry dla najmłodszych, jak i tych nieco starszych chłopców, duże znaczenie ma na pewno wykonanie danego tytułu. Musi on przyciągać oryginalną oprawą, a także posiadać dynamiczną rozgrywkę, która utrzyma uwagę młodszych graczy. W odpowiedzi na tę potrzebę, Fox Games pod płaszczykiem gry planszowej, funduje nam ciekawy substytut strzelania z procy w domowych warunkach.
Większość z nas zapewne doświadczyła w dzieciństwie okresu fascynacji dinozaurami. Olbrzymie, prehistoryczne gady do dziś rozpalają masową wyobraźnię i występują jako bohaterowie gier, czy filmów. Wśród wielu gatunków dinozaurów mało kto słyszał o Draftozaurze, jednak dla graczy, to połączenie słów mówi wystarczająco dużo.
“Palec Boży” to dynamiczna gra, w której położenie naszych dysków i zasady ulegają ciągłej zmianie. Można by powiedzieć, że w tym tytule poziom nieprzewidywalności i chaosu osiągnął apogeum, jednak nadejście kataklizmów jeszcze bardziej podnosi poprzeczkę. Czy nowe moduły w postaci piątego gracza, mistyków, czy tytułowych kataklizmów znacząco zmieniają rozgrywkę w “Palec Boży”?
Kiedy rok temu wpadła mi w ręce “Najlepsza gra o kotach” nie sądziłem, że wydawca pokusi się o wypuszczenie tytułu będącego niejako odpowiedzią na tę grę. Kotów ci u nas dostatek w planszówkach, ale psy na tym polu pozostają daleko w tyle. Czy “Najlepsza gra o psach” udobrucha wielbicieli czworonogów, czy jeszcze bardziej pogłębi konflikt między psiarzami i kociarzami?