Każdy z Was na pewno świetnie kojarzy popularną grę w domino. Stare jak świat układanie klocków jednakowymi bokami w celu pozbycia się wszystkich kamieni lub zamknięcia tworzącej się pętli. Fanów tej zabawy na pewno przyciągnie jej rozbudowana wersja jaką jest “Kingdomino”, a w omawianym tu przykładzie “Kingdomino: Prehistoria”.
Projektując gry dla najmłodszych, jak i tych nieco starszych chłopców, duże znaczenie ma na pewno wykonanie danego tytułu. Musi on przyciągać oryginalną oprawą, a także posiadać dynamiczną rozgrywkę, która utrzyma uwagę młodszych graczy. W odpowiedzi na tę potrzebę, Fox Games pod płaszczykiem gry planszowej, funduje nam ciekawy substytut strzelania z procy w domowych warunkach.
“Przed wyruszeniem w drogę należy zebrać drużynę” to hasło jest świetnie znane wszystkim fanom gier, a zwłaszcza tym którzy rozkochali się w różnej maści RPG-ach. Każdą przygodę rozpoczynamy od stworzenia wszechstronnego zespołu, który nie tylko dobrze poradzi sobie w walce, ale także opatrzy rany, czy wytarguje korzystną cenę eliksirów u wędrownego kupca.
“Palec Boży” to dynamiczna gra, w której położenie naszych dysków i zasady ulegają ciągłej zmianie. Można by powiedzieć, że w tym tytule poziom nieprzewidywalności i chaosu osiągnął apogeum, jednak nadejście kataklizmów jeszcze bardziej podnosi poprzeczkę. Czy nowe moduły w postaci piątego gracza, mistyków, czy tytułowych kataklizmów znacząco zmieniają rozgrywkę w “Palec Boży”?
Kiedy rok temu wpadła mi w ręce “Najlepsza gra o kotach” nie sądziłem, że wydawca pokusi się o wypuszczenie tytułu będącego niejako odpowiedzią na tę grę. Kotów ci u nas dostatek w planszówkach, ale psy na tym polu pozostają daleko w tyle. Czy “Najlepsza gra o psach” udobrucha wielbicieli czworonogów, czy jeszcze bardziej pogłębi konflikt między psiarzami i kociarzami?
Bez względu na to drogi czytelniku czy należysz do grona miłośników kotów, czy też nie, zachęcam do zapoznania się z recenzją podstawowej wersji gry „Najlepszej gry o kotach”. Tytuł brzmi zachęcająco, ale w głowie powstaje pytanie, czy można stworzyć interesujący dodatek, do już tytularnie „najlepszej” gry? Zmierzę się z tym pytaniem w dalszej części recenzji.