Świat mitów Cthulhu to nieprzebrany ocean inspiracji dla twórców gier. Niełatwo jednak oddać klimat twórczości Lovecrafta i przełożyć go na język gry, po której przede wszystkim oczekujemy wartkiej akcji. Tematy powieści samotnika z Providence skupiały się raczej na nieodgadnionych tajemnicach wszechświata, które prowadzą do nieuniknionego szaleństwa.
Niecały rok temu miałem okazję zasiąść pierwszy raz do gry “Ankh” i skonfrontować swoje oczekiwania co do ostatniej gry z mitologicznej trylogii Erica Langa. Moja opinia była bardzo dobra, jednak wiadomo, że czasem pierwsze wrażenie bywa mylne. Teraz, kiedy dorobiłem się własnego egzemplarza i ograłem ten tytuł, nadszedł czas na recenzję i bardziej konkretną analizę. Czy się zawiodłem, czy podtrzymuję wcześniejszy werdykt?
Mówi się, że do trzech razy sztuka – ciężko jednak to powiedzenie zastosować do gier Erica Langa, który czego się nie dotknie, to zamienia w area controlowe złoto. Można nie przepadać za jego tytułami, jednak nie można im odmówić klimatu, ciekawych mechanik, czy relatywnie prostych zasad wprowadzających do niebanalnej rozgrywki.
Długo myślałem nad wpisem, który jako pierwszy powinien pojawić się w Nowym Roku na blogu – w końcu, jaki początek, taki i koniec. Doszedłem do wniosku, że dobrze będzie rozpocząć nie od standardowego tekstu, czy recenzji, ale od kilku gier, na które czekam szczególnie w 2020 i co do których mam spore nadzieje. Zapraszam do poniższego zestawienia.
Większość ludzi, którzy pasjonują się grami planszowymi na pewno słyszała o osobie Erica Langa. Nietuzinkowy twórca dzięki, któremu rynek zasiliły takie tytuły jak: “Chaos w starym świecie”, “Blood Rage”, “The Others” czy “Godfather”. Ostatnio miałem okazję zapoznać się z kolejną z jego produkcji wydanych w Polsce przez Portal Games, z mechaniką area control, a mowa tu o “Rising Sun”.