Niecały rok temu miałem okazję zasiąść pierwszy raz do gry “Ankh” i skonfrontować swoje oczekiwania co do ostatniej gry z mitologicznej trylogii Erica Langa. Moja opinia była bardzo dobra, jednak wiadomo, że czasem pierwsze wrażenie bywa mylne. Teraz, kiedy dorobiłem się własnego egzemplarza i ograłem ten tytuł, nadszedł czas na recenzję i bardziej konkretną analizę. Czy się zawiodłem, czy podtrzymuję wcześniejszy werdykt?
Mówi się, że do trzech razy sztuka – ciężko jednak to powiedzenie zastosować do gier Erica Langa, który czego się nie dotknie, to zamienia w area controlowe złoto. Można nie przepadać za jego tytułami, jednak nie można im odmówić klimatu, ciekawych mechanik, czy relatywnie prostych zasad wprowadzających do niebanalnej rozgrywki.
Długo myślałem nad wpisem, który jako pierwszy powinien pojawić się w Nowym Roku na blogu – w końcu, jaki początek, taki i koniec. Doszedłem do wniosku, że dobrze będzie rozpocząć nie od standardowego tekstu, czy recenzji, ale od kilku gier, na które czekam szczególnie w 2020 i co do których mam spore nadzieje. Zapraszam do poniższego zestawienia.
Za nami kolejny jesienny miesiąc, powoli wchodzimy w okres zimowy, a nieprzyjemna aura na zewnątrz może być świetnym pretekstem do spotkania z planszówkami. Mijający październik zdecydowanie upłynął mi pod znakiem deck-building’ów. Może trochę późno, ale na dobre zagłębiłem się w ten typ karcianek, które pochłonęły mnie całkowicie.
Zombie to bardzo nośny temat, który z powodzeniem daje się zastosować w każdym miejscu i czasie. Żywe trupy mogą stanowić zagrożenie w miejskiej dżungli, na postapokaliptycznych pustkowiach, czy nawet straszyć w opuszczonych posiadłościach. Co się jednak stanie kiedy nieumarłe hordy przeniesiemy w zamierzchłe czasy średniowiecza?
Ork jaki jest, każdy widzi. Duża zielona bestia, wrogo łypiąca spode łba. Co jeśli na dodatek jest martwa i występuje w dziesiątkach egzemplarzy? Trzeba przyznać, że twórcy “Zielonej Hordy” (kolejnej odsłony Zombicide) wiedzą, jak podkręcić poziom trudności i spuścić tęgi łomot nawet tym, którzy nie są tacy całkiem zieloni w grach o zombie (badum tsss!).