Niecały rok temu miałem okazję zasiąść pierwszy raz do gry “Ankh” i skonfrontować swoje oczekiwania co do ostatniej gry z mitologicznej trylogii Erica Langa. Moja opinia była bardzo dobra, jednak wiadomo, że czasem pierwsze wrażenie bywa mylne. Teraz, kiedy dorobiłem się własnego egzemplarza i ograłem ten tytuł, nadszedł czas na recenzję i bardziej konkretną analizę. Czy się zawiodłem, czy podtrzymuję wcześniejszy werdykt?
Kolejna kartka z kalendarza i kolejny rok minął przy huku fajerwerków i wystrzale korków od szampana. Jest to zawsze czas różnorakich podsumowań i postanowień. Jako, że skupiamy się tu na grach planszowych, to postanowiłem zebrać do kupy kilka tytułów, w które w tym roku miałem okazję zagrać, a które dały mi się zapamiętać szczególnie pozytywnie.
Mówi się, że do trzech razy sztuka – ciężko jednak to powiedzenie zastosować do gier Erica Langa, który czego się nie dotknie, to zamienia w area controlowe złoto. Można nie przepadać za jego tytułami, jednak nie można im odmówić klimatu, ciekawych mechanik, czy relatywnie prostych zasad wprowadzających do niebanalnej rozgrywki.
Rozpoczynamy maj, który wszystkim kojarzy się z długim weekendem i licznymi spotkaniami towarzyskimi w tym czasie. W tym miesiącu majówka przemknęła niepostrzeżenie, głównie za sprawą trwającej izolacji. Kwiecień może nie należał do najbardziej owocnego miesiąca na rynku gier bez prądu, jednak w tym czasie miało miejsce kilka premier i zapowiedzi, które warto odnotować.
Długo myślałem nad wpisem, który jako pierwszy powinien pojawić się w Nowym Roku na blogu – w końcu, jaki początek, taki i koniec. Doszedłem do wniosku, że dobrze będzie rozpocząć nie od standardowego tekstu, czy recenzji, ale od kilku gier, na które czekam szczególnie w 2020 i co do których mam spore nadzieje. Zapraszam do poniższego zestawienia.